سیامک نمازی: زندانیان دیگر را از یاد نبرید
توضیح تصویر، سیامک نمازی بعد از آزادی خواستار ادامه تلاش برای آزادی همه زندانیانی شده که به ناحق در ایران محبوسند. سیامک نمازی یکی از زندانیان آزاد شده از ایران در بیانیه‌ای مفصل از آمریکا خواسته از فرصت پیش رو در مجمع عمومی سازمان ملل متحد برای توافق بر سر سازو کاری بین‌المللی استفاده کند تا تبعات گروگان‌گیری را برای دولت‌هایی مثل ایران سنگین و هزینه‌بر کند. او با اشاره به ادامه حبس بی‌دلیل کسانی مثل احمدرضا جلیلی، تاکید می‌کند که اگر چاره‌ای برای متوقف کردن سودجویی ایران از طریق گروگان‌گیری شهروندان خارجی اندیشیده نشود این ماجرا همچنان ادامه خواهد یافت. سیامک نمازی که در دوران ریاست جمهوری حسن روحانی به عنوان یکی از چهره‌های جوان مجمع جهانی اقتصاد از طرف «بنیاد نخبگان» به ایران دعوت شده بود، در سال ۱۳۹۴ بازداشت و به ده سال حبس محکوم شد. او تا روز دوشنبه که همراه با چهار زندانی دو تابعیتی دیگر از ایران آزاد شد، هشت سال در این کشور زندانی بود. پدر او، باقر نمازی نیز که در سال ۱۳۹۵ برای دیدن پسرش به ایران رفته بود از سوی حکومت ایران بازداشت شد. باقر نمازی پیش از انقلاب ایران استاندار خوزستان و معاون وزیر کشور بود و بعدها به عنوان نماینده یونیسف در کشورهایی چون سومالی، کنیا و مصر کار کرده است. باقر نمازی پس از دو سال به مرخصی درمانی رفت، اما کماکان تا سال ۱۴۰۱که با وساطت عمان از ایران خارج شد، ممنوع الخروج مانده بود. سیامک نمازی در بیانیه خود نوشته است خوشحالی وصف‌ناپذیری که با آزادی از اوین دارد با احساس گناهی دردناک و عمیق همراه است چرا که «افراد شجاع بسیاری که دوست دارم و تحسین می‌کنم هنوز پشت دیوارهای اوین مانده‌اند.» وی افزود «تمامی زندانیان سیاسی ایران سزاوار آزادی‌شان هستند.» منبع تصویر، HR توضیح تصویر، از سمت راست امیر حسین خالقی، هومن جوکار، طاهر قدیریان، سپیده کاشانی، سام رجبی، نیلوفر بیانی فعالان محیط زیستی که همراه با مراد طاهباز به زندان محکوم شدند و هنوز زندانی‌اند در بیانیه سیامک نمازی آمده است اگرچه امروز توجه زیادی به آزادی او و چهار زندانی دیگر از ایران معطوف است، «توجه و تعهد همه باید معطوف مبارزه جهت آزادی تمام کسانی باشد که غیرمنصفانه زندانی شده‌اند.» در این برنامه با صاحب‌نظران درباره مسائل سیاسی و اجتماعی روز گفت و گو می‌کنیم. پادکست پایان پادکست او با یادآوری نام برخی از زندانیانی که هنوز در اوین روی آزادی را ندیده‌اند، تاکید کرده آنها که او را زندانی کردند در «حضیض پستی» بوده‌اند، بسیاری از زندانیان نماد «نجابت و اصالت» بوده‌اند. او از نیلوفر بیانی، سپیده کاشانی، هومن جوکار، طاهر قدیریان، امیرحسین خالقی و سام رجبی نام برده است که از فعالان محیط زیست هستند. کسانی که به گفته او «خیرخواهی عیان آنها چنان می درخشد که می تواند تاریک ترین سلول های زندان اوین را روشن کند.» این شش نفر که از فعالان محیط زیست در ایران هستند، به همراه مراد طاهباز (زندانی ایرانی آمریکایی دیگری که روز دوشنبه آزاد شد) و نیز عبدالرضا کوهپایه، در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی محاکمه و به زندان محکوم شدند. بر اساس این احکام، نیلوفر بیانی و مراد طاهباز هرکدام به تحمل ده سال حبس تعزیری، طاهر قدیریان و هومن جوکار هرکدام به تحمل هشت سال حبس تعزیری، امیرحسین خالقی، سام رجبی و سپیده کاشانی هر کدام به تحمل شش سال حبس تعزیری و عبدالرضا کوهپایه نیز به تحمل چهار سال حبس تعزیری محکوم شدند. اتهامات آنها «همکاری با آمریکا، جاسوسی، اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی» عنوان شده بود. این عده در جریان بازداشت از سوی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مورد شکنجه و آزار طولانی مدت قرار گرفتند. از جمله نیلوفر بیانی ۱۲۰۰ ساعت بازجویی و اعتراف گیری با شکنجه و تهدید جنسی را پشت سر گذاشته است. سیامک نمازی همچنان از سپهر ضیایی نام برده است که علیرغم زندانی‌شدن به اتهام پیروی از آئین بهایی «همیشه زندانیان دیگر را با لطیفه‌های خود می‌خنداند». سپهر ضیایی شهروند بهایی ۶۲ ساله ایران، دوم مهرماه ۱۴۰۱ در خانه خود بازداشت شد و به اتهام پیروی از آیین بهایی به پنج سال زندان و دو سال ممنوعیت خروج از ایران محکوم شد. سیامک نمازی تاکید کرده است «تنها پیامی که رهبران ایران با زندانی کردن چنین افراد فوق‌العاده‌ای به جهان می‌فرستند آشکار کردن عمق بی‌پایان بی‌رحمی بی‌رویه خودشان است.»
کلمات کلیدی: سیامک, نمازی, زندانیان, دیگر, یاد, نبرید